Αν είσαι μεσίτης στην Ελλάδα σήμερα, πιθανόν να νιώθεις πως όλοι είναι εναντίον σου. Ναι, ισχύει.
Οι πελάτες θεωρούν πως τους κοροϊδεύεις προτείνοντας τους ακίνητα τα οποία είναι πανάκριβα ή μη λειτουργικά. Οι ιδιώτες σε θεωρούν άχρηστο γιατί δεν πουλάς τα σπίτια τους γρήγορα. Οι κατασκευαστές νιώθουν πως δεν προσφέρεις τίποτα ιδιαίτερο στην προώθηση και πώληση των ακινήτων τους και καταλήγουν να τα κάνουν όλα μόνοι τους.
Και εσύ νιώθεις πως ενώ προσπαθείς να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς με τα μέσα που διαθέτεις – τρέχεις να εξυπηρετήσεις τους πάντες ταυτόχρονα- μόλις έρθει η στιγμή να ζητήσεις μια υπογραφή ή πόσο μάλλον την πληρωμή της προκαθορισμένης προμήθειάς σου, λαμβάνεις βλέμματα απέχθειας λες και είσαι ο μεγαλύτερος κλέφτης όλων των εποχών.
Στην Ελλάδα (πολύ περισσότερο από κάθε άλλη χώρα – ίσως) ο μεσίτης, κατά την υπόληψη του μέσου πολίτη, είναι ένας αλαζόνας παραδόπιστος μπαγαπόντης που είναι ικανός να κάνει τα πάντα για να τον ξαφρίσει.
Αυτή τη, διαστρεβλωμένη, εικόνα συχνά συναντάμε και σε άλλα επαγγέλματα όπως αυτό του «παντογνώστη» ταξιτζή, του «μαυραγορίτη» μεσάζοντα κ.α. Τι φταίει όμως γι’ αυτό το κοινωνικό φαινόμενο; θα μπορούσε να ανατραπεί κάπως;
Σίγουρα η biased συμπεριφορά των πελατών δεν θα σε βοηθήσει σαν νέος μεσίτης να νιώσεις την απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό σου. Όμως εάν επιθυμείς να επιμείνεις υπερασπιζόμενος την επαγγελματική σου ακεραιότητα, τότε υπάρχει ελπίδα!
Σε αυτό το άρθρο θα σου δώσω παραδείγματα και συμβουλές για το πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις την αδικία που σε πνίγει και μάλιστα χωρίς να γίνεις ο ίδιος φαρμάκι για τους άλλους.
Μάθημα Νο 1: Δεν είναι προσωπικό. Είσαι Επαγγελματίας.
Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά. Λέει ο σοφός λαός… Έχουν δίκιο!
Όλοι όσοι παραπονιούνται για την κακή εξυπηρέτηση που έχουν λάβει από μεσίτη/ μεσίτρια/ μεσιτικό γραφείο, έχουν δίκιο. Και εάν δεν τους έχουν ξεγελάσει τους ίδιους σίγουρα έχουν έναν γνωστό, συγγενή ή φίλο που έπεσε θύμα τους.
Πριν παρεξηγηθείς, πριν προσπαθήσεις να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου ως το άτομο που δεν είναι όπως όλοι οι άλλοι της αγοράς.
Σταμάτα.
Βγες από τον ρόλο σου.
Άκου.
Άκουσε τα παράπονα των ανθρώπων που ένοιωσαν να προδίδονται από τους «δήθεν επαγγελματίες» στους οποίους είχαν αναθέσει τις… ελπίδες τους.
Στην πραγματικότητα το μίσος εναντίον των μεσιτών δεν έχει να κάνει με την υψηλή αμοιβή ή με το γεγονός πως όταν τους καλούσαν δεν απάντησαν το τηλέφωνο στο δεύτερο ντριν. Το πραγματικό τους πρόβλημα είναι στην απογοήτευση που ένιωσαν όταν τελικά κατάλαβαν πως θα πρέπει να θυσιάσουν πολλά περισσότερα για να πάρουν αυτό που είχαν υπολογίσει. Ή ακόμη χειρότερα πως ίσως, όσα και να θυσιάσουν δεν θα μπορέσουν ποτέ να αγοράσουν το σπίτι των ονείρων τους. Το σπίτι που υποσχέθηκαν στη σύζυγο και τα παιδιά, με την αυλή, μακριά από τα πεθερικά αλλά κοντά στη μαμά… όλο το όνειρο, στον κουβά.
Το πρόβλημα τους είναι πως η χύτρα σφυρίζει και όσο και να πιέζουν την βαλβίδα αποσυμπίεσης ξέρουν πως όπου να ναι θα σκάσει. Και προς ποια κατεύθυνση πιστεύεις πως θα σκάσει; Θα πάρουν άραγε το αφεντικό τους και θα τον βρίσουν που έχουν να δουν αύξηση 12 χρόνια; Θα πάρουν την γυναίκα τους που τους περιμένει στη γωνιά για τα έξοδα για το φουσκωτό, ενώ τα καλλυντικά που αγοράζει εκείνη κάθε μήνα, είναι και θα είναι για πάντα πιο ακριβά από το μικρό του χόμπι; Θα καλέσει την τράπεζα που θα τον λυπηθεί και θα του κόψει το επιτόκιο στην μέση ή το ιδιωτικό σχολείο θα προσφέρει γενναία έκπτωση για το δεύτερο παιδί;
Όχι… εσύ φταις. Ο Μεσίτης και φάρα σου, που «ανεβάζετε τις τιμές για να πάρετε καλύτερη προμήθεια». Γιατί σου έχει αναθέσει να του βρεις σπίτι και του υποσχέθηκες πως θα του βρεις – καλά να πάθεις-. Φυσικά τώρα, απλά για να δικαιολογήσεις την «δουλεία» σου, τον πηγαίνεις από χρέπι σε χρέπι. Ενώ εκείνος ξεκάθαρα, ζήτησε νεόδμητο με κήπο στην γειτονιά που μεγάλωσε. Όλοι του οι φίλοι είναι πλέον με δικό τους σπίτι και δεν είναι δυνατόν να μείνει στην απ’ έξω εξαιτίας της δικής σου παραδοπιστίας! Δεν είναι δυνατόν να μη μπορεί κανένας να του βρει αυτό που ψάχνει… δεν είναι δα και τόσο παράλογο… είναι;
Δυστυχώς ή ευτυχώς η απόκτηση σπιτιού είναι ένα από τα γεγονότα που μας σημαδεύουν. Χαρακτηρίζονται από status και ανάγκη για ασφάλεια. Ένας επιτυχημένος άνθρωπος θα πρέπει να αποκτήσει το σπίτι που αντιστοιχεί στο status του.
Όλοι μας, ανεξάρτητα εάν γεννηθήκαμε στο χωριό, στην πόλη, από οικογένεια με πολλά ή λίγα χρήματα, γαλουχηθήκαμε με την ιδέα πως για να είμαστε καλά πρέπει να έχουμε δικό μας σπίτι. Και όχι αυτό που απλά θα καλύψει τις ανάγκες μας, όχι. Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρα, ΚΑΛΥΤΕΡΟ από εκείνο των γονιών μας. Για να είναι περήφανοι για εμάς που καταφέραμε κάτι καλύτερο από εκείνους.
Όπως αντιλαμβάνεσαι από το παραπάνω παραλήρημα, το ζήτημα είναι πολύ μεγαλύτερο από την ιδιότητά σου, την αμοιβή σου και την ίδια την ύπαρξή σου. Έχει να κάνει με προσωπικές, κοινωνικές προσδοκίες και ένα κάρο άλλα υπαρξιακά και συναισθηματικά θέματα που κουβαλάει ο καθένας μέσα του. Μέσα σε μια χύτρα, που βράζει.
Συνεπώς είναι αναμενόμενο να λειτουργήσεις σαν σάκος του μποξ παρόλο που ίσως να είναι άδικο για σένα προσωπικά. Όμως αυτό δεν έχει σημασία. Δεν λειτουργείς προσωπικά και κανείς δεν νοιάζεται για το εάν νιώθεις πως αδικείσαι σε προσωπικό επίπεδο. Είσαι ένας επαγγελματίας που οφείλει να μην προβαίνει σε συναισθηματισμούς και εγωισμούς γιατί ίσως το μεγαλύτερο μέρος της ιδιότητας σου είναι να κατανοείς και να λύνεις προβλήματα.
Αυτή είναι και η διαφορά ανάμεσα σε επαγγελματία και μη. Ο επαγγελματίας δεν παίρνει τα πράγματα προσωπικά και δεν αντιδρά όπως θα λειτουργούσε εάν ήταν με τους φίλους του. Εξάλλου μπορεί ο ίδιος ο πελάτης σου σε μια άλλη περίπτωση να ήταν στη θέση σου.
Πχ δεν θα δεις ποτέ έναν γιατρό εν ώρα εργασίας να χτυπιέται και να βρίζει τον ασθενή που δεν πήρε σωστά τα φάρμακά του και τώρα είναι χειρότερα απ’ όταν τον πρωτοανέλαβε… και εάν έχεις δει τέτοιο γιατρό, σίγουρα δεν πιστεύεις πως είναι καλός επαγγελματίας.
Συνεπώς όταν ο πελάτης έρχεται με ένα πρόβλημα, εσύ θα πρέπει να βρεις το κουράγιο να ακούσεις, να μεταφράσεις και να λύσεις το πρόβλημα του. – Εάν μπορείς να το λύσεις, φυσικά.
Όχι, δεν μπορείς να του λύσεις το οικονομικό του πρόβλημα αλλά μπορείς να τον ενημερώσεις πως αυτό που ψάχνει δεν θα μπορέσεις να του το προσφέρεις εσύ, οπότε πολύ ευγενικά να του πεις πως «δεν διαθέτω τίποτα από αυτά που μου περιγράφετε , έχω εναλλακτικά αυτό το «Α» εάν σας ενδιαφέρει. Εάν δεν σας κάνει και αυτό, τότε δυστυχώς δεν μπορούμε να συνεργαστούμε γιατί όσο και να θέλω δεν μπορώ να σας βοηθήσω».
ΟΥΑΟΥ; Τι θα κάνουμε τώρα, θα διώχνουμε πελάτες; Έτσι απλά;
Η απάντηση είναι ναι. ΕΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ, ΤΟΥ ΤΟ ΛΕΣ ΣΤΑ ΙΣΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΣ ΑΝΤΙΟ.
Σίγουρα θα το εκτιμήσει πολύ περισσότερο απ΄ το να κάνετε 10 ραντεβού και να σε κακολογεί στους φίλους και συγγενείς του πως είσαι αδαής και χαζός. Πως δεν καταλαβαίνεις το ζητούμενο και χάνεις το χρόνο του και πως εξαιτίας σου άργησε να βρει σπίτι μόνος του και έχασε την μια και μοναδική ευκαιρία να αγοράσει.
Οι έρευνες λένε πως κάθε ευχαριστημένος πελάτης φέρνει άλλους 7 και κάθε δυσαρεστημένος… άστο καλύτερα. Μη σου μαυρίσω την ψυχή κι άλλο.
Εάν κάτι θα πρέπει να κρατήσεις από αυτή την ενότητα είναι, η υποχρέωση σου να είσαι ειλικρινής απέναντι στον εαυτό σου και τους πιθανούς πελάτες σου.
Το να απορρίψεις έναν πελάτη στην αρχή ενημερώνοντας τον ειλικρινά πως δεν είσαι το άτομο που μπορεί να βασίσει τις ελπίδες του είναι σημαντικά καλύτερο από το να τον αφήσεις να ελπίζει και ξαφνικά να βρεθεί εκτεθειμένος νιώθοντας πως η εμπιστοσύνη του προδόθηκε.
Κοινώς σε απλά μαθηματικά:
1 απόρριψη = 1 χαμένη προμήθεια
1 προδοσία προσδοκιών > 100 χαμένες προμήθειες.
Μάθημα Νο 2: Μπορεί να είναι «το τέλειο», αλλά δεν είναι για μένα.
Ο κύριος Χάρης με καλεί μεσημέρι Κυριακής πανικόβλητος:
Χ-«Πρέπει να έρθεις τώρα στο σπίτι είναι επείγον! Καίγομαι, δεν γίνεται άλλο, πρέπει να πουληθεί χθες… τι θες να σου δώσω 3 -4 % πόσα θες; Να τα βρούμε…»
Ε-«Κύριε Χάρη, καλησπέρα και σε εσάς… Είναι Κυριακή μεσημέρι, ξέρετε κανονικά δεν δουλεύω τις Κυριακές, αλλά εντάξει αφού είναι τόσο επείγον, θα έρθω από κει να τα πούμε από κοντά…»
Χ-«Μη με ξεχάσεις έτσι; Σε περιμένω…»
Ε- «Σε 30’ θα είμαι εκεί»
Ο κύριος Χάρης είναι πάνω από 70 χρονών. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί οι μεγαλύτεροι άνθρωποι βιάζονται τόσο πολύ, πάντα. Στη τράπεζα, στο σούπερ μαρκετ…
Παλιός έμπορος ο κύριος Χάρης, ξέρει πώς να χειρίζεται το «κοινό» του και κάνει υπερ-χρήση του urgency. Είναι όλα πάρα πολύ επείγοντα και θα τάξει διπλή προμήθεια (μόνο προφορικά πάντα) εάν τρέξεις να βοηθήσεις άμεσα.
Παρκάρω κάτω από το ακίνητο και βλέπω 2 συνάδελφους μεσίτες (μαύρο ντοσιέ = μεσίτης) να περιμένουν στην είσοδο… χμμμ κάτι δεν πάει καλά. Θεώρησα, ίσως αφελώς, πως κάλεσε εμένα μόνο και εάν δεν του έλυνα εγώ το πρόβλημα, θα μπορούσε να πάρει και τους άλλους.
Φυσικά ο κύριος Χάρης, είπαμε, δεν μπορεί να χάνει χρόνο, καίγεται. Σύντομα κατάλαβα πως έχει καλέσει τους μισούς και παραπάνω μεσίτες της περιοχής που περήφανα εκπροσωπούμε όλοι το ακίνητό του, σε σύνοδο κορυφής. – Κοινώς θα φάμε κράξιμο
Χ-«Κοιτάξτε να δείτε, δεν ξέρω πως δουλεύετε με τους άλλους αλλά εγώ πρέπει να έχω προτεραιότητα. Έχουν περάσει ΔΥΟ Ολόκληρες εβδομάδες!!!…»
Κοιταζόμαστε αμήχανα και απορημένα… τι εννοεί;
Χ-« ΔΥΟ Ολόκληρες εβδομάδες, ξαναλέω και κανένας ΣΟΒΑΡΟΣ ΑΓΟΡΑΣΤΗΣ… Εγώ να ξέρετε εάν ήμουν νεότερος θα τα έκανα όλα μόνος μου, αλλά τώρα δεν μπορώ γιατί μεγάλωσα. Εγώ σαν πωλητής ήμουν άσος. Αστέρι με φώναζε ο θεοσχωρέστονασδσδσδφσδιο… Πελάτης χωρίς να πάρει απ’ το μαγαζί μου, ΔΕΝ έφευγε. Δεν μιλάτε ε; Τι να πείτε. Αφήστε μη πείτε τίποτα. Ξέρω ΕΓΩ τι παίζεται. Για να σας το κάνω εύκολο λοιπόν και να κουνηθείτε, 4% θα πάρει όποιος μου κλείσει το σπίτι την επόμενη εβδομάδα και συμβόλαιο μέσα στο 2μήνο, το πολύ ε; Δεν θέλω πονηράδες… »
Στο τέλος του σημαντικού αυτού λόγου, οι συνάδελφοι και εγώ κοιτούσαμε μουδιασμένοι τα 2 λευκά τσουλούφια του κύριου Χάρη που είχαν κάνει επανάστασή και πετούσαν προς τα πάνω. Δημιουργώντας μια σύγχυση στα κατά τ’ άλλα πλούσια λευκά κοντοκουρεμένα μαλλιά του.
Φυσικά μόλις ολοκλήρωσε το κράξιμο άρχισε να μας καλοπιάνει, κατ’ ιδίαν.
Χ-«Κοίταξε να δεις κοπέλα μου. Εγώ ξέρω πως δεν είσαι σαν τους άλλους τους χαλβάδες… αλλά πρέπει να εξηγήσεις στους πελάτες, πως αυτό εδώ που θα αγοράσουν είναι διαμάντι, όχι σπίτι. Σου έχω δείξει τι ξύλο έχω βάλει στα ντουλάπια στη κουζίνα; Έλα εδώ δες, το 1993 τα έβαλα, μασίφ ξύλο… ωραίο πράγμα όχι σαν τα σημερινά που τα πιάνεις και σου μένουν στο χέρι… »
Ε-«Κύριε Χάρη, θυμάμαι μου τα είχατε πει και όταν ήρθα να το αναλάβουμε. Όμως όπως σας εξήγησα και τότε, το ακίνητό σας χρήζει ανακαίνισης για έναν νέο αγοραστή. Συνεπώς καταλαβαίνετε πως ένας προϋπολογισμός ανακαίνισης συν το κόστος αγοράς, είναι βαρύ κόστος για το συγκεκριμένο ακίνητο. Πολύ φοβάμ….»
Χ-«Σαχλαμάρες. Το σπίτι είναι διαμάντι, το λέω ΕΓΩ. Και να σου πω και κάτι; Τα πάντα είναι ΘΕΜΑ ΜΕΣΙΤΗ. Μπορεί ο μεσίτης να πουλήσει τελικά; ή κοροϊδευόμαστε… την αμοιβή σας τη θέλετε ναι; αλλά να πείσετε τους πελάτες σας δεν μπορείτε… χάνω το χρόνο μου, με σας μου φαίνεται….»
Για να μη κοροϊδευόμαστε λοιπόν με τον κύριο Χάρη, αποφάσισα πως το ακίνητο του δεν κάνει για τους πελάτες μου γιατί το κόστος του με μία ανακαίνιση θα έφτανε σε τιμή ένα νεόδμητο στην ίδια περιοχή. Δεν υπήρχε ποτέ πιθανότητα να βρω εντός της εβδομάδας, αλλά και των επόμενων εβδομάδων, πελάτη για το ακίνητό του.
Αν δεν μπορείς να πιστέψεις σε κάτι, είναι αδύνατο να το προωθήσεις σωστά. Αν δεν μιλάς την ίδια γλώσσα, καλύτερα σταμάτα την συνομιλία πριν είναι πολύ αργά.
Πριν καλέσεις τον επόμενο ιδιοκτήτη για να αναλάβεις το ακίνητό του αναρωτήσου, έχεις έστω έναν πελάτη ο οποίος θα ενδιαφερόταν για αυτό; Εάν η απάντηση είναι όχι τότε μη σηκώσεις το τηλέφωνο. Μη χάνεις το χρόνο και των δύο σας.
Ποια είναι η αξία ενός ακινήτου «φάντασμα» στο χαρτοφυλάκιο σου; 0.
Χίλιες φορές να χτυπήσεις μια ενδιαφέρουσα πόρτα και να ρωτήσεις κάποιον ιδιοκτήτη εάν θα πουλούσε το ακίνητο του στις τιμές της αγοράς, παρά να ζαλίζεις τους πελάτες σου που δεν ενδιαφέρονται να δουν ένα ακίνητο που δεν τους αφορά. Υπάρχουν χιλιάδες ιδιοκτήτες που ποτέ δεν σκέφτηκαν πως το ακίνητό τους είναι άξιο ζήτησης και έτσι δεν ασχολήθηκαν ποτέ να το πουλήσουν. Εκατοντάδες από τους χιλιάδες θα σε ακούσουν και δεκάδες θα είναι χαρούμενοι που συνεργάστηκαν μαζί σου και τους προσέφερες την επιλογή της αλλαγής που δεν είχαν τολμήσει.
Είναι υποχρέωσή σου να σκέφτεσαι διαφορετικά από τον ανταγωνισμό σου, εάν θέλεις να ξεχωρίσεις.
Είναι υποχρέωσή σου να έχεις άποψη για τα ακίνητα που εκπροσωπείς. Εάν δεν μπορείς να τα υποστηρίξεις, δεν είναι για σένα. Δεν είναι για τους πελάτες σου.
Προχωράμε.
Μάθημα Νο 3: «Τελικά οι πελάτες, θέλουν να πληρώσουν μεσίτη;!»
Η αποκλειστικότητα στην Ελλάδα έχει πεθάνει.
Την σκότωσε η παθογένεια της μεσιτείας.
Δεν φταίει κανένας άλλος παρά οι επαγγελματίες της μετριότητας.
Γιατί δεν θέλει κανείς την αποκλειστικότητα;
Είναι απλό. Είναι πολύ πιο εύκολο να μοιράζεσαι την αποτυχία παρά να ρισκάρεις για την επιτυχία.
Αυτός που είναι διατεθειμένος να αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα ένα ακίνητο, φέρει αυτόματα την ευθύνη να βρει τρόπο να το πουλήσει.
Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά, σημαίνει πως πρέπει ο μεσίτης επιτέλους να κάνει τη δουλειά του. ΝΑΙ, ναι.. η δουλεία σου αγαπητή δεν είναι να λες, «από εδώ η κουζίνα και από εδώ το μπάνιο, don’t you love it?». Η δουλειά σου είναι να τρέξεις online & offline διαφήμιση και προώθηση των ακινήτων, να επικοινωνήσεις τα listings σε συνεργαζόμενα μεσιτικά, να διοργανώσεις open houses & stagings σε συνεργασία με τους κατασκευαστές και η λίστα συνεχίζεται.
Θα πρέπει να επενδύσεις με δικό σου budget στην σωστή επικοινωνία, στο κατάλληλο μέσο για να συναντήσεις το κοινό στο οποίο απευθύνεσαι και στην συνέχεια να κλείσεις τα deals.
Όμως πλέον αυτό δεν γίνεται. Συχνά τα μεσιτικά ρίχνουν το φταίξιμό στους κατασκευαστές. Όμως φταίνε οι κατασκευαστές όταν το μόνο που τελικά τους προσφέρει ο μεσίτης είναι φτηνές αγγελίες σε σπιτόγατο και χρυσή ευκαιρία; Φταίνε που χτίζουν sites, κάνουν μόνοι τους διαφήμιση και τελικά οι δικοί τους πωλητές κλείνουν όλα τα deals;
Εδώ δεν θα κάνουμε λαϊκό δικαστήριο. Όταν μια σχέση χαλάει φταίνε πάντα και οι 2 πλευρές. Σε καμία περίπτωση δεν έχεις δικαίωμα ως μεσίτης να νιώσεις θύμα της κατάστασης. Εάν έκανες σοβαρή και αποτελεσματική δουλεία τότε ΚΑΠΟΙΟΙ έξυπνοι κατασκευαστές θα το έβλεπαν και θα παρέδιδαν με χαρά το βάρος της πώλησης στις δικές σου πλάτες.
Γιατί εάν ένας κατασκευαστής μπορεί να κάνει outsource τις πωλήσεις και το τρέξιμό του σε έναν τρίτο θα κερδίσει χρόνο για να χτίσει ακόμη ένα έργο. Εάν του πουλήσεις γρήγορα το επόμενο έργο θα τρέξει να χτίσει και άλλο. Αλλά αυτού του είδους οι συνεργασίες χρειάζονται σχέση εμπιστοσύνης και σκληρή δουλειά.
Επίσης, να πιστεύει και να αποδεικνύεται στην πράξη πως θα κάνεις όλα αυτά που θα έκανε ο ίδιος και καλύτερα για να κερδίσεις μια μακρά και κερδοφόρα συνεργασία.
Δεν είναι εύκολη η δουλειά του μεσίτη, δεν υποτίθεται πως πρέπει να είναι.
Είναι στο χέρι σου να αλλάξεις, να φροντίσεις τον πελάτη, να αναγνωρίσεις το ακίνητο που έχει χώρο στην αγορά, να υποστηρίξεις τους συνεργάτες σου. Εάν δεν ξεκινήσεις πρώτος/η, πως περιμένεις να ανοίξουν οι πόρτες προς την επιτυχία σου;
Φιλική συμβουλή: Διάλεξε τους πελάτες σου και δούλεψε προς όφελός τους. Διάλεξε τους συνεργάτες σου και δείξε τους πως μπορείς να φέρεις αποτελέσματα γιατί καταλαβαίνεις την αγορά και τις τάσεις. Ενημερώσου. Μάθε. Υπερασπίσου την επαγγελματική σου ακεραιότητα. Πίστεψε στον εαυτό σου. Η αγορά σε χρειάζεται.
Άρθρο από τη Λίλιαν
Η Λίλιαν είναι Ιδρύτρια και Διευθύνων Σύμβουλος της Propertising. Με περισσότερα από 17 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στο χώρο της Διαφήμισης και του Μάρκετινγκ μετρά πολλαπλές συνεργασίες, σε επιτυχημένα projects, για μεγάλες Πολυεθνικές. Παράλληλα, διαθέτει σημαντική εμπειρία στο χώρο του real estate και της φιλοξενίας. Τα εφόδια που έχει συλλέξει κατά το επαγγελματικό και επιχειρηματικό της ταξίδι έως τώρα, την οδήγησαν στην δημιουργία της Propertising που έχει σαν στόχο να βοηθά Μικρές/Μεσαίες Επιχειρήσεις που σχετίζονται με το Real Estate να απολαύσουν την αξία του Μάρκετινγκ. Στον ελεύθερό της χρόνο συλλέγει Star Wars Lego και εμπειρίες από ταξίδια ανά τον κόσμο!
